Ik giet woorden in allerlei vormen, van kleine gedichtjes tot spoken word teksten. Hieronder een greep uit mijn werk. Ik heb ook een fysieke bundel uitgegeven, ‘Naastenliefde’, klik hier voor meer informatie daarover.
“Hopeloos naïef huppel ik door het leven, met het vertrouwen dat alles goed komt als je maar je best doet onder de ene arm, en het geloof dat niemand slecht geboren is onder de ander. Soms laat ik er eentje vallen, maar ik raap het altijd weer op. Want beter zo, dan bitter realistisch. Wereld afgeschermd. Deuren dicht. Donker zien. Dovend licht. Zachtjes zing ik hoe ik het zie. Hoor je mij? Ik wil het ook wel harder zeggen maar durf niet goed. Mensen die schreeuwen… Het is alleen maar ruis. Wat wil je zeggen dan? Wat wil je zeggen dan!? Wat wil ík zeggen dan? Dat we moeten ophouden met de wereld op te eten, dat iedereen een tweede kans verdient omdat het leven anders geen zin heeft, dat liefde sterker is dan haat, en meer van dat soort huppelpraat. En dat zeg ik. Terwijl ik mijn principes op zit te eten in de Burger King. Want ja, het is 4 uur ’s nachts, en mijn dronken maag schreeuwt zo hard om eten dat ik mezelf niet meer kan verstaan en DAN MAG HET.“
“Laat mij alsjeblieft verdwalen
Ik wil er nog niet zijn
Laat mij nog even dralen
Ik wil er nog niet zijn
Laat mij nog even
Ik wil nog niet
Laat mij nog
even niet
zijn.”
“Zeg, als jij in bed ligt, moet je dan je best doen om de dekens om je heen te slaan? En als je champagne hebt gekocht om op jezelf te proosten, moet dat dan in de koelkast? Of wordt het meteen koud als je het aanraakt?”
”Het was zo’n ochtend
Waarin ik dacht
Of jij ook aan mij dacht
En als dat zo was
Of dat dan een lijntje spon
En je dat dan voelen kon
Even samen vanuit de verteDat als we samen
Denken aan elkaar
Onze gedachten
Elkaar tegenkomen
Ergens tussen echt en dromenDat het vervolgens even knettert
En dan weer weg is
Een klein beetje pijn doet
Als een aangenaam gemis.”